KONIJN

 

Konijnen zijn van nature uit sociaal en houden van gezelschap van hun soortgenoten. Goede combinaties zijn een gecastreerd mannetje en een gesteriliseerd vrouwtje of 2 gesteriliseerde vrouwtjes. Niet gecastreerde mannelijke dieren gaan steeds vechten. Castratie kan hier de oplossing bieden. Indien u geen 2 konijnen kan adopteren, is het van groot belang uw konijntje zo veel mogelijk te laten spelen zodat het zich niet verveelt.

Hou er sowieso rekening mee dat je bij de aanschaf van een konijn een diertje in huis haalt waar je 8-12 jaar goed zal moeten voor zorgen!

Neem nooit een konijn aan zijn oren of aan zijn nekhuid! Als de achterpoten vrij bengelen zonder ondersteuning, kan het dier plots bewegen met de achterpoten en zijn rug beschadigen met mogelijke verlamming tot gevolg. De goede manier om uw konijn vast te houden: hou de voorkant van het konijn vast onder zijn borst tussen de voorpoten met de ene hand en ondersteun de achterpoten met de andere hand.

Gras en hooi moeten de basisvoeding vormen en deze moeten op elk moment van de dag beschikbaar zijn. Een vezelrijk dieet is van levensbelang ter preventie van tand- en maagdarmproblemen. Water moet steeds vers en proper beschikbaar zijn. Een konijn drinkt tussen de 50-100 ml/kg/dag.

Wat bijkomend mag gegeven worden: broccoli, chicorei, snijbiet, peterselie, waterkers, selderijbladeren, andijvie, radichhio, zuring, basilicum, wortelloof, bietenloof, paardenbloemen, … Zeker in het wild geplukte kruiden zoals paardenbloemen best eerst wassen!

Korrels of droge voeding kunnen als aanvullende voeding gegeven worden. De aanbevolen hoeveelheid is ongeveer 20 gram korrels per kg lichaamsgewicht per dag. Het is hierbij belangrijk een korrel te kiezen waarbij ze niet enkel de lekkere stukjes eruit kunnen selecteren. Bij dierenzaken zijn ontzettend veel soorten voeder te koop, maar de meest geschikte is zeker nog altijd de “saaie” staafjes.  Bij gemengd voer (met allerlei extra’s, zoals graan, snoepjes…) zijn de konijnen veel te selectief, en laten meestal deze staafjes liggen, terwijl daar wel de meeste goede voedingsstoffen inzitten.

Dus liever dit:

 

 

 

 

 

En niet dit:

 

 

 

 

 

De meeste snoepjes uit de handel zijn te rijk aan suikers en vet, dus is het best om deze te vermijden.

Konijnen houden van knagen dus takken van appel- of perenbomen of van een wilg mogen gegeven worden.

Plotse wijzigingen in het soort voer dat u geeft moeten ook altijd vermeden worden aangezien dit kan leiden tot verteringsproblemen.

Konijnen moeten altijd beschikking hebben over vers water, hooi, een schuilplaats en eventueel een kattenbak. U kan uw konijnen vrij in huis laten rondlopen. Aangezien konijnen graag overal aan bijten, moet je wel zorgen dat ze niet aan elektrische kabels kunnen knagen. Oude handdoeken of dekens, of zelfs een klein zandbakje gevuld met aarde of schors kan uw konijn helpen zijn normale graafgedrag uit te voeren indien hij/zij binnen gehouden wordt.

Binnenkonijnen worden best op kranten, gerstestro, aubiose of ecobed gehouden. Zagemeel of houtkrullen op basis van den of ceder zijn giftig en moeten vermeden worden. De bedding moet altijd proper en droog zijn.

Konijnen hebben beweging nodig, binnenkonijnen kunnen als speelgoed plantenpotten, buizen of dozen aangeboden krijgen.

Binnenkonijnen moeten in het koelste en minst vochtige deel van het huis gehouden worden. De ideale kamertemperatuur voor konijnen is 15-21°C. Buitenkonijnen moeten in de schaduw kunnen tijdens de zomer en moeten uit de tocht en regen gehouden worden. Waterflessen controleer je elke dag in de winter voor bevriezing!

Het antwoord is ja! Hieronder vinden jullie een aantal praktische tips:

  • Sterilisatie/castratie neemt grotendeels de drang weg om hun territorium te markeren.
  • Gebruik een bak (bv. een lage kattenbak) waar het konijn makkelijk in en uit kan. Bijvoorbeeld geen klein bakje gebruiken voor een Vlaamse Reus of geen hoog bakje gebruiken voor een klein dwergkonijntje.
  • Zet deze bak op een rustige plaats. Bij voorkeur in een hoek waar het konijntje normaal ook zijn/haar behoefte doet.
  • Gebruik als vulling geen kleikorrels (gevaar voor verstopping bij opeten) of kranten (snel nat). Wat kan dan wel? Bijvoorbeeld gehakseld stro of hennepvezel.
  • Als je begint met de zindelijkheidstraining, geef het konijntje dan in het begin beperkte ruimte om te lopen en bouw zo op (bv. met een puppy-ren).
  • Soms, zeker in het begin, zullen meerdere ‘toiletten’ nodig zijn.
  • Ruim ‘ongelukjes’ op met een doekje en leg deze in zijn bak.
  • Hou de bak zo proper mogelijk, net zoals katten houden konijntjes van een proper ‘toilet’.
  • Leg eventueel wat hooi in een schone hoek van de bak, om het konijn aan te moedigen de bak te gebruiken.
  • In het begin even doorbijten en geduld oefenen, maar bij volhouden van bovenstaande tips lukt het zeker!

Het is aan te raden uw konijn te laten vaccineren tegen myxomatose en viraal hemorrhagisch syndroom (rabbit haemorrhagic disease, RHD-1 en 2).

Myxomatose

Dit virus wordt verspreid via stekende insecten (vlooien, muggen, …) ofwel via direct contact met een ziek konijn. Symtomen zijn zwellingen ter hoogte van de oogleden, oorbasis en geslachtsdelen. De ogen zijn vaak volledig dicht gezwollen en vertonen etterige uitvloei. Andere mogelijke symptomen zijn huidknobbels en longontsteking. Er is helaas geen specifieke behandeling tegen deze ziekte.

Voor vaccinatie tegen myxomatose gebruiken wij nobivac myxo-RHD. Een basisvaccinatie bestaat uit een eenmalige dosis vanaf de leeftijd van 5 weken. Hervaccinatie dient jaarlijks te gebeuren.

Voor vaccinatie tegen myxomatose hebben wij ook RIKA-VACC MYXO beschikbaar. Een basisvaccinatie bestaat uit een eenmalige dosis vanaf de leeftijd van 10 weken. Hervaccinatie dient wel om de 6 maanden te gebeuren.

Rabbit haemorrhagic disease

Ook dit virus kan overgedragen worden door insecten of door contact met besmette konijnen of door contact met besmette voorwerpen (schoenen, kleding) of voeding (geplukt gras of paardenbloem langs de kant van de weg!). De ziekte verloopt zeer snel en meestal is het enige symptoom het plotse overlijden van het konijn. In sommige gevallen vertonen zieke dieren stuipen of een neusbloeding. Typisch is dat konijntjes onder de 6 weken niet vatbaar zijn voor RHD. Er is ook helaas voor deze ziekte geen specifieke behandeling.

Voor vaccinatie tegen RHD-1 en-2  gebruiken wij filavac VHD K C+V. Een basisvaccinatie bestaat uit een eenmalige dosis vanaf de leeftijd van 10 weken. Hervaccinatie dient jaarlijks te gebeuren.

Voor vaccinatie tegen RHD-2 hebben wij ook eravac ter beschikking, maar dit beschermt dan niet tegen RHD-1. Een basisvaccinatie bestaat uit een eenmalige dosis vanaf de leeftijd van 4 weken. Hervaccinatie dient om de 9 maanden te gebeuren.

Voor vaccinatie tegen RHD-1 hebben wij ook nobivac myxo-RHD ter beschikking, maar dit beschermt dan niet tegen RHD-2. Een basisvaccinatie bestaat uit een eenmalige dosis vanaf de leeftijd van 5 weken. Hervaccinatie dient jaarlijks te gebeuren.

Sterilisatie konijn

Wat houdt een sterilisatie in?

Een sterilisatie is een chirurgische ingreep waarbij de eierstokken van het konijn worden verwijderd. Dit gebeurt onder volledige narcose en is onomkeerbaar. De voedster kan zich dus niet meer voortplanten.

Waarom zou ik mijn konijn laten steriliseren?

Er zijn verschillende redenen om een voedster te steriliseren, maar de belangrijkste is om gezinsuitbreiding te voorkomen. Een voedster is immers net zoals een kattin een geïnduceerde ovulator. De eisprong wordt in gang gezet door geslachtsgemeenschap. Ze zijn dus het hele jaar door vruchtbaar! Een andere reden om een konijn te steriliseren, is om baarmoederkanker te voorkomen. Het is de meest voorkomende kanker bij voedsters.

Op welke leeftijd wordt deze operatie het beste uitgevoerd?

Wij voeren deze operatie uit vanaf een leeftijd van om en bij de 6 maanden.

Hoe bereid ik mijn konijn thuis voor op een sterilisatie?

Bij de meeste diersoorten (bv. hond en kat) wordt gevraagd om het dier nuchter binnen te brengen. Bij een konijn is dit uit den boze! Dus het konijn moet kunnen eten en drinken tot vlak voor de operatie! Dit om de werking van de darmen op gang te houden en eventuele darmproblemen na de narcose te voorkomen. Daarom vragen wij zelfs om het konijn liefst in zijn gewone omgeving mee te brengen indien dit mogelijk is (bv een kooitje waar zij gewend is om in te zitten).

Hoe verloopt een sterilisatie?

Het konijn krijgt eerst een injectie met een slaapmiddel en wordt daarna aan de gasanesthesie gelegd (veiligste methode). Kleine dieren koelen sneller af dan grote dieren, daarom liggen ze op een warmte-matje tijdens de operatie en na de operatie worden ze wakker onder een warmtelamp. Vooraleer de operatie begint, wordt er eerst een steriel veld gemaakt. Eerst worden de haren weggeschoren, daarna wordt de huid ontsmet en er wordt een steriele doek aangebracht. Er wordt een klein sneetje gemaakt doorheen de huid, spierlagen en buikvlies, zodat de eerste eierstok kan opgezocht worden in de buik. Deze wordt voorzichtig naar buiten gebracht om te kunnen afbinden. Daarna wordt de eierstok verwijderd. Hetzelfde gebeurt bij de tweede eierstok en nadien worden de buik, spierlagen, onderhuid en huid dicht gehecht. Deze laatste hechting gebeurt intradermaal zodat er geen draadjes zichtbaar zijn aan de buitenkant. Eventueel kan er voor 100% zekerheid nog een medical pet shirt aangedaan worden, zodat het huidwondje proper blijft en het konijn er niet aan kan likken. Het konijn krijgt ook nog een pijnstiller.

Na de operatie kan je een smsje verwachten ter geruststelling dat alles goed verlopen is. zodra het konijn terug goed wakker is, wordt er gebeld dat zij naar huis kan.

Hoeveel kost een sterilisatie?

Een sterilisatie van een konijn kost 140 euro.

Hoe verzorg ik mijn konijn thuis na deze operatie?

De wonde moet proper en droog blijven. Vervang dus regelmatig het strooisel zodat er minder kans is dat de wonde geïnfecteerd raakt. Zorg dat het konijn in een rustige omgeving zit en hou het konijn zeker de eerste dagen goed in de gaten (eten, drinken, keutels) en controleer de wonde dagelijks. Bel naar een dierenarts bij tekenen van pijn, zwelling, konijntje dat slecht eet, … Medicatie hoef je zelf normaal niet meer bij te geven.

Castratie konijn

Wat houdt een castratie in?

Een castratie is een chirurgische ingreep waarbij de testikels van het konijn worden verwijderd. Dit gebeurt onder volledige narcose en is onomkeerbaar. De rammelaar kan zich dus niet meer voortplanten.

Waarom zou ik mijn konijn laten castreren?

Er zijn verschillende redenen om een rammelaar te castreren, maar de belangrijkste is om gezinsuitbreiding te voorkomen. Een voedster is immers net zoals een kattin een geïnduceerde ovulator. De eisprong wordt in gang gezet door geslachtsgemeenschap. Ze zijn dus het hele jaar door vruchtbaar! Daarnaast hebben rammelaars na de puberteit een constant libido. Een andere reden om een konijn te castreren, is vanwege gedragsproblemen. Onder invloed van hormonen gaan rammelaars hun territorium verdedigen door te grommen, te stampen met de achterpoten of ze kunnen zelfs aanvallen en bijten (zowel naar soortgenoten als naar de eigenaar). Bovendien kunnen ze net zoals katers sproeien en kan hun urine vrij sterk ruiken.

Op welke leeftijd wordt deze operatie het beste uitgevoerd?

Wij voeren deze operatie uit vanaf een leeftijd van om en bij de 6 maanden.

Hoe bereid ik mijn konijn thuis voor op een castratie?

Bij de meeste diersoorten (bv. hond en kat) wordt gevraagd om het dier nuchter binnen te brengen. Bij een konijn is dit uit den boze! Dus het konijn moet kunnen eten en drinken tot vlak voor de operatie! Dit om de werking van de darmen op gang te houden en eventuele darmproblemen na de narcose te voorkomen. Daarom vragen wij zelfs om het konijn liefst in zijn gewone omgeving mee te brengen indien dit mogelijk is (bv een kooitje waar hij gewend is om in te zitten).

Hoe verloopt een castratie?

Het konijn krijgt eerst een injectie met een slaapmiddel en wordt daarna aan de gasanesthesie gelegd (veiligste methode). Kleine dieren koelen sneller af dan grote dieren, daarom liggen ze op een warmte-matje tijdens de operatie en na de operatie worden ze wakker onder een warmtelamp. Vooraleer de operatie begint, wordt er eerst een steriel veld gemaakt. Eerst worden de haren weggeschoren, daarna wordt de huid ontsmet en er wordt een steriele doek aangebracht:

 

 

 

 

 

 

 

Er wordt een klein sneetje gemaakt in de huid, waardoor de testikel zichtbaar wordt. Deze wordt voorzichtig losgemaakt en naar  buiten gebracht, de zaadleider en het bloedvat worden afgebonden en daarna wordt de testikel verwijderd:

 

 

 

 

 

 

 

Hierna wordt de tunica nog dichtgehecht en dan gebeurt hetzelfde nog eens bij de tweede testikel. Daarna worden de onderhuid en de huid dichtgehecht:

 

 

 

 

 

 

Deze laatste hechting gebeurt intradermaal zodat er geen draadjes zichtbaar zijn aan de buitenkant. Eventueel kan er voor 100% zekerheid nog een medical pet shirt aangedaan worden, zodat het huidwondje proper blijft en het konijn er niet aan kan likken. Het konijn krijgt ook nog een pijnstiller.

Na de operatie kan je een smsje verwachten ter geruststelling dat alles goed verlopen is. Zodra het konijn terug goed wakker is, wordt er gebeld dat hij naar huis kan.

Hoeveel kost een castratie?

Een castratie van een konijn kost 85 euro.

Hoe verzorg ik mijn konijn thuis na deze operatie?

De wonde moet proper en droog blijven. Vervang dus regelmatig het strooisel zodat er minder kans is dat de wonde geïnfecteerd raakt. Zorg dat het konijn in een rustige omgeving zit en hou het konijn zeker de eerste dagen goed in de gaten (eten, drinken, keutels) en controleer de wonde dagelijks. Bel naar een dierenarts bij tekenen van pijn, zwelling, konijntje dat slecht eet, … Medicatie hoef je zelf normaal niet meer bij te geven. Hou gecastreerde rammelaars nog minimum 3 weken apart van voedsters, want in de periode onmiddellijk na de castratie kunnen er nog nakomelingen verwekt worden!

Tandproblemen

Een konijntje kan geboren worden met ‘olifantstanden’ (zie foto). De onderste snijtanden staan dan voor de bovenste (ipv erachter). De tanden kunnen daardoor niet afslijten en gaan verkeerd groeien.

 

 

 

 

 

 

De oplossing hiervoor bestaat uit het operatief verwijderen van de tanden. Levenslang bijwerken om de paar weken met een dremeltje kan ook, maar de tanden mogen absoluut niet worden afgeknipt! Ook wanneer er niet genoeg vezels in het dieet zitten, kunnen de tanden op een foute manier groeien. Er moet een belletje gaan rinkelen wanneer het konijn vermagert, overvloedig speekselt of lopende oogjes krijgt.

Vlooien

Net zoals katten en honden kunnen konijnen vlooien krijgen. Let op, vraag steeds raad aan uw dierenarts welke pipetjes u kan gebruiken. Veel pipetjes die gebruikt worden bij honden en katten zijn giftig voor een konijn!

Spijsverteringsproblemen

Er zijn verschillende oorzaken, maar er is 1 belangrijke regel: een konijn dat stopt met eten of plots opvallend rustig is of geen keuteltjes meer maakt, moet altijd beschouwd worden als een spoedgeval.

Encephalitozoönose

Encephalitozoön cuniculi is een parasiet die verschillende ziektebeelden kan geven. De meest gekende zijn het scheef houden van de kop, omvallen en/of evenwichtsproblemen. Een behandeling kan opgestart worden, maar is langdurig en intensief.

Bron: Zorg dragen voor mijn konijn, uitgave MSD Animal Health